رصد برنامه خدا در ماجرای کرونا(بخش دوم)

به گزارش روابط عمومی حوزه هنری استان یزد، محمدحسین فیاض دانشجوی دکترای علوم قرآن و حدیث و مسئول آموزش و پژوهش حوزه هنری یزد به مناسبت شیوع ویروس کرونا در جهان، در یادداشتی به «رصد برنامه خداوند در ماجرای کرونا» پرداخته که بخش دوم آن به این شرح است:

 

به نام خدا

 

چه بد دورانی است، عجیب دورانی است، چه خوب دورانی است. کدام چیستی درست است؟

 

سیاستمدار، اقتصاددان ، جامعه شناس، دانشمند، عامی و هر کسی به زعم خویش، نگاه و تفسیری از این دوران کرونایی دارد، اما کدام تحلیل درست است؟ کدام تبیین درست است؟ شرقی یا غربی؟ سنتی یا مدرن؟ تجربی یا تاریخی؟ این یا آن؟

 

در یادداشت قبلی مطرح شد که در جریان فتنه کرونا، ردپایی از یک حادثه معجزه گونه می‌بینیم. معجزه‌ای که جز با حکمت و قدرت خداوند متعال امکان وقوع ندارد. روزهای اول می‌گفتند این نوع کرونایی که در ایران آمده است، خیلی وحشی‌تر از کرونای چینی است اما چند روز بعد دیدیم خدا این کرونا را در ایران کنترل و تعدیل کرد. کرونای چینی را دست‌‌کاری کردند که در ایران بیشتر تلفات بگیرد. آن کرونای وحشی در ایران باید چه کار می‌‌کرد؟ تحلیلی وجود دارد که اگر آن نوع کرونا ادامه پیدا می‌‌کرد، حتی در همان اوایل، تلفات در ایران، یک‌‌ونیم یا دو برابر ایتالیا می‌‌شد، چون ایران در آمار مبتلایان و فوتی‌ها جلوتر از ایتالیا بود. پیش‌بینی دانشمندان و گروه‌های پزشکی غیر ایرانی در آغاز شیوع را می‌دانیم، اما در عمل چه شد؟ درست نگاه کنیم. در عمل چه شده است؟! به بهداشت و مدیران و پزشکان‌‌ ایرانی نسبت ندهیم، نگوییم پزشکان ما از پزشکان اروپایی برترند، این عمومیت ندارد. قدردان ایثارها و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر و مجاهدانه پزشگان، پرستاران، کادر درمان و نیروهای جهادی کشور هستیم لیکن این صحنه را به خدا نسبت دهیم. خدایا! تو محبت کردی، تو به وسیله یدالله محبت کردی. تو در کشور ما کرونا را تعدیل کردی و به سمت آمریکا و اروپا بردی. دشمن شیطنت کرد و خواست ما را نابود کند و آن نامردها حتی در شرایط کرونا تحریم‌‌ها را برنداشتند، اما خدایا تو بسیار محبت و احسان کردی و این، منش و عادت تو و اهلبیت تو(علیهم السلام) است.

 

حداقل در کنار این همه تحلیل که ردّی از خدا و خلیفه خدا در آن نیست، این تحلیل توحیدی را هم لحاظ کنیم، جایگاهی برای آن در طبقه فکری‌مان منظور کنیم و به بررسی آن بپردازیم. اینکه صرفاً به طبیعت نسبت دهیم و ماجرا را طبیعی جلوه دهیم و قوانین دنیایی و مادی، طبیعی و عادی را عامل صحنه‌ها بدانیم؛ یعنی قائل بودن به «یدالله مغلوله». همان تفکر یهودی که می‌گویند: دستان خدا بسته است! در موضوعات مختلف خدا را لحاظ کنیم و تقدیرات را از خدا بدانیم و از جانب خدا امام(علیه‌السلام) که خلیفه الله هستند را در این موضوع پررنگ کنیم «بَلْ یَداهُ مَبْسُوطَتانِ». همان‌گونه که امام راحل‌(ره) در ماجراها آن را پررنگ می‌کردند، فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد» اعلام کردند: «شن‌ها مأمور خدا بودند»؛ این از چیستی ماجرا. در این یادداشت قدری به چرایی ماجرا بپردازیم.

 

طبق پژوهش اخیر آکادمی ملی علوم آمریکا 2/77 درصد از دانشمندان به وجود خدا باور ندارند، 8/20 درصد خود را ندانم‌‌گرا توصیف می‌‌کنند، 7 درصد نیز به وجود خدا باور دارند؛ 95درصد جایزه‌های نوبل را به بی‌‌دینان داده‌اند.(خبرگزاری مشرق- 7/1/99) این وضعیت عمومی دنیا است که نمی‌شود به آن اعتماد کرد. در سایت‌ها و فضای مجازی و مقالات به دنبال تبیینی صحیح و شفاف از آنچه جریان دارد بودم، نیافتم، به ناچار به قرآن پناه بردم!

 

بهترین و استوارترین هدایت‌ها از آنِ قرآن است. تبیین و تفسیر قرآنِ مبین برای این دوران و ماجراهای آن کدام است؟ آیا می‌توانیم منظری و تحلیلی را اتخاذ کنیم که از جبهه شیطان و کفر نباشد، نفسانی نباشد بلکه نزدیک به قرآن و افضل اینکه منطبق بر قرآن باشد، نگاهی توحیدی باشد؟

 

در رسانه‌ها دیدیم که عده زیادی از مردم در یک مکانی جمع شده و دسته جمعی دعا می‌کنند و از حضرت عیسی(ع) کمک می‌خواهند. عیسی را مقدس‌ترین نام‌ها می‌دانند و از او تقاضای نصرت دارند. آیه 12 سوره دخان جلب توجه کرد؛ «رَبَّنَا اکْشِفْ عَنَّا الْعَذابَ إِنَّا مُؤْمِنُونَ» مردم فغانشان به آسمان بلند می‌شود، به آسمان دست بلند می‌کنند که خدایا عذاب را از ما بردار، ما ایمان آوردیم، ما مؤمن هستیم! امروز مصداق این آیه را بسیار در غرب و آمریکا می‌بینیم.

 

و یا در صحنه‌ای دیگر، کشیشی مردم را برای رهایی از کرونا به عیسی دعوت می‌کند. خطاب به مخاطبانش می‌گوید: نگران نباشید، خون عیسی در رگ‌های ما است، بیایید به او متوسل ‌شویم تا ایشان بیماری کرونا را از ما برطرف ‌کنند. اما یک نکته! کشیش، حضرت عیسی(ع) را نعوذ بالله با عنوان خدا یاد می‌کند. کشیش است و مردم را دعوت به توسل می‌کند اما عیسی(ع) را با عنوان خدا یاد می‌کند! آیا دعای این فرد باید مستجاب شود یا نه؟ مردمی که از طریق آن کشیش به خدای خویش متوسل می‌شوند و به پیشگاه خدا دعا می‌کنند، آیا باید دعایشان مستجاب شود؟ این یک سئوال مهم و اساسی است که باید واضح جواب داده شود. قرآن چه جوابی دارد؟

 

در نظام خداوندی انسان‌ها باید موّحد باشند. در آیه ۷ سوره دخان خداوند متعال می فرماید: «رَبِّ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما». کدام رب؟ در ابتدای آیه ۸ جواب داده می‌شود: «لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ». توحید باید پررنگ باشد. همه چیز اوست. همه کاره اوست. مؤثری در عالم هستی وجود ندارد مگر او. در قبال ربّ آسمان‌ها و زمین و مابین آن، چه رفتاری از انسان‌ها خواسته شده است؟ «إِنْ کُنْتُمْ مُوقِنینَ». نه قبول داشتن و نه ایمان بلکه باید به یقین رسید. شرک، جرم و ظلم عظیم است و خداوند شرک را بر نمی‌تابد. کافران و مشرکان چه جایگاهی در نظام الهی دارند؟ این‌ها باید موّحد بشوند و به تدریج باید این موضوع را یاد بگیرند. آیا خداوند فرصت توبه و ایمان برایشان فراهم می‌کند؟ اکنون مرکز کاتولیک و تثلیث در دنیا، واتیکان در ایتالیا است! خداوند آنان را که خدا را سه گانه می‌پندارند توبیخ می‌کند. آیا مسیح(ع) فرزند خداست؟! چرا پدر، پسر و روح القدس را هم‌شأن و در عرض هم می‌پندارید. این شرک است و شرک در عالم هستی اثر وضعی دارد.

 

اگر سرافرازی در صحنه‌های آخرالزمان و نجات از گرداب‌های حوادث، نشستن بر «الْفُلْکِ الْجارِیَةِ، فِى اللُّجَجِ الْغامِرَةِ» با معیار «الْمُتَقَدِّمُ لَهُمْ مارِقٌ، وَالْمُتَاَخِّرُ عَنْهُمْ زاهِقٌ وَاللّازِمُ لَهُمْ ‏‏لاحِقٌ» باشد، کمی سخت می‌شود! آیا خداوند قرار است برای ورود بشریت به سرزمین وعده داده شده، امتحان جامع بگیرد؟ آیا دوران، دوران عصاره‌گیری است و مفاد امتحان از سوره «والعصر» است؟ خدایا! برنامه‌ تو برای آینده بشریت چیست؟ آیا برنامه خداوند در زمان ما مانند زمان حضرت یوسف(ع) است؟ برنامه قحطی برای موّحد کردن کافران و مشرکانِ از مصریان و فرعونیان؟ حقیقت این است و یا...؟

 

خدایا! آیه‌های تو در عالم جریان دارد و ما مشغول غفلت‌ها هستیم. «وَ کَأَیِّنْ مِنْ آیَةٍ فِی السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یَمُرُّونَ عَلَیْها وَ هُمْ عَنْها مُعْرِضُونَ»(105 یوسف(ع)) چه بسیار آیاتی که خداوند در آسمان‌ها و زمین قرار داده است، مردم از داخل آنها عبور می‌کنند و اعتنا نمی‌کنند. صحنه‌ها، تصاویر و نمودارها با ما سخن می‌گویند. یکی از آیات در آسمان‌ها و زمین که ما باید به آن دقیق اعتنا کنیم، همین است که الان دارد واقع می‌شود! به راستی در عالم، چه اتفاقی در حال وقوع است؟